Wypadek przy pracy może się zdarzyć niezależnie od wykonywanego zawodu, czy miejsca pracy. Nawet w najbardziej zabezpieczonych, bądź z pozoru bezpiecznych zakładach pracy, dochodzi do wypadków. Kiedy wypadek możemy nazwać wypadkiem przy pracy? Czy należy nam się odszkodowanie i jak możemy dochodzić swoich roszczeń?
Na określenie tego czy wypadek miał związek z wykonywaną pracą wpływa wiele czynników, a samą definicję wypadku przy pracy reguluje ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób przy pracy.
Wypadek przy pracy – co to jest?
Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą.
- podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;
- podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;
- w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
Na równi z wypadkiem przy pracy traktuje się wypadek, któremu pracownik uległ:
- w czasie podróży służbowej w okolicznościach innych niż określone w definicji wypadku przy pracy;
- podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony;
- przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe.
Aby wypadek mógł zostać uznany za wypadek przy pracy musi spełniać kilka warunków i to występujących łącznie.
Wypadek przy pracy – warunki wynikające z definicji
- Wypadek musi być konsekwencją nagłego zdarzenia wywołanego przyczyną zewnętrzną.
„Nagłość” to oddziaływanie czynnika niebezpiecznego na organizm człowieka. W związku z tym, wszystkie zdarzenia, które były wynikiem zdarzeń o charakterze ciągłym, są wyłączone z definicji wypadku przy pracy.
Kolejną kwestią jest zewnętrzny charakter zdarzenia. Nie można zatem wypadku przy pracy wiązać z przyczynami wewnętrznymi, tkwiącymi w organizmie człowieka. Wszelkie choroby występujące u pracownika, chociażby wystąpiły nagle i podczas wykonywania obowiązków służbowych, nie są wypadkami przy pracy.
Przyczyną zewnętrzną wypadku przy pracy mogą być narzędzia pracy, maszyny, siły przyrody, ale również czynności samego poszkodowanego (np. potknięcie się, odruch w wyniku, którego doszło do zdarzenia itp., czy chociażby poślizg samochodu).
- Zdarzenie to musi wywołać uraz lub śmierć pracownika.
Uraz jest uszkodzeniem tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego (czynnika niebezpiecznego). W wyniku takiego urazu pracownik musi doznać ograniczenia funkcjonowania organizmu. Uraz może mieć charakter zarówno fizyczny (np. złamanie nogi czy ręki), jak i psychiczny (np. stres).
- Do wypadku musi dojść w związku z pracą.
Aby można było mówić o wypadku przy pracy, pracownik w czasie zdarzenia musi co najmniej pozostawać w dyspozycji pracodawcy. Oznacza to, że nie musi de facto wykonywać swojej pracy, a „pozostawanie w dyspozycji”, należy rozumieć, jako stan, w którym pracownik może niezwłocznie, na wezwanie pracodawcy podjąć pracę. Pracownik musi w tym czasie przebywać w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
Wypadek przy pracy – odszkodowanie. Kto jest uprawniony?
Uprawnionym do odszkodowania po wypadku przy pracy, będzie ubezpieczony, czyli osoba fizyczna podlegająca ubezpieczeniu wypadkowemu. Najczęściej będzie to pracownik, bowiem prawo do świadczeń wynika z faktu objęcia pracownika takim ubezpieczeniem. Poza pracownikiem, w rozumieniu przepisów prawa pracy, uprawnionymi do odszkodowania będą również osoby, które doznały urazów w okresie ubezpieczenia społecznego podczas wykonywania określonych świadczeń na innej podstawie niż stosunek pracy.
Do tej grupy wypadków można zakwalifikować nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego, podczas:
- uprawiania sportu w trakcie zawodów i treningów przez osobę pobierającą stypendium sportowe;
- wykonywania odpłatnie pracy na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania;
- pełnienia mandatu posła lub senatora, pobierającego uposażenie;
- sprawowania mandatu posła do Parlamentu Europejskiego wybranego w Rzeczypospolitej Polskiej;
- odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący;
- wykonywania przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych oraz przez inną osobę traktowaną na równi z członkiem spółdzielni w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, pracy na rzecz tych spółdzielni;
- wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;
- współpracy przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;
- wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych;
- wykonywania zwykłych czynności związanych ze współpracą przy prowadzeniu działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych;
- wykonywania przez osobę duchowną czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi;
- odbywania służby zastępczej;
- nauki w Krajowej Szkole Administracji Publicznej przez słuchaczy pobierających stypendium;
- wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowa taka została zawarta z pracodawcą, z którym osoba pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje ona pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy;
- pełnienia przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych.
O wypadku przy pracy nie będzie można mówić w przypadku, gdy osoba poszkodowana w wypadku samowolnie opuściła stanowisko pracy celem załatwienia prywatnych spraw, nawet jeśli wspomniane sprawy pracownik załatwiał w godzinach pracy za zgodą pracodawcy.
Jakie świadczenia przysługują za wypadek przy pracy?
Z tytułu wypadku przy pracy pracownikowi lub członkom jego rodziny przysługują następujące świadczenia:
- zasiłek chorobowy – dla pracownika, którego niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy;
- świadczenie rehabilitacyjne – dla pracownika, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego (przyznanego w związku z niezdolności do pracy spowodowaną wypadkiem przy pracy) jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy;
- zasiłek wyrównawczy – dla pracownika, którego wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
- jednorazowe odszkodowanie – dla pracownika, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
- jednorazowe odszkodowanie – dla członków rodziny zmarłego pracownika lub rencisty;
- renta z tytułu niezdolności do pracy – dla pracownika, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy;
- renta szkoleniowa – dla pracownika, w stosunku do którego orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie spowodowana wypadkiem przy pracy;
- renta rodzinna – dla członków rodziny zmarłego pracownika lub rencisty uprawnionego do renty z tytułu wypadku przy pracy;
- dodatek do renty rodzinnej – dla sieroty zupełnej;
- dodatek pielęgnacyjny;
- pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych oraz zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne.
Wypadek przy pracy – jednorazowe odszkodowanie
Odszkodowanie to jest należne od ZUS-u niezależnie od odszkodowania wypłacanego na zasadach ogólnych przez osobę, która ponosi winę za zdarzenie.
Oznacza to, że jeżeli ubezpieczony pracownik ulegnie wypadkowi samochodowemu w pracy, za który odpowiada inny kierowca na drodze, otrzyma on odszkodowanie nie tylko od ubezpieczyciela tego kierowcy ale i z ZUS-u.
Należy pamiętać, że odszkodowanie o którym mowa ma charakter niejako ryczałtowy i ograniczony. Praktycznie zawsze zdarza się, że przyznane przez ZUS świadczenie, w rzeczywistości nie odpowiada wysokości doznanej szkody czy uszczerbku na zdrowiu. Wówczas przysługuje pracownikowi tzw. roszczenie uzupełniające, z którym mamy do czynienia, gdy winę za wypadek ponosi pracodawca.